فرهنگ و هنر

دیدار با تبار ایثار؛ جانبازی که از روبرتو کارلوس پیراهن ورزشی گرفت

موسی سلامت که در بین طرفداران فوتبال فردی شناخته شده است و اعضای تیم پرسپولیس و مردم او را عمو موسی خطاب می‌کنند با شروع جنگ ایران و عراق در سال ۱۳۵۹ در قالب نیروهای بسیج مردمی با تیپ ۲۷ محمد رسول الله عازم جبهه‌های جنگ شد و به دلیل  تسلطش به زبان عربی مسئول جمع آوری اطلاعات و شناسایی قبل از عملیات شد، او در سال ۱۳۶۱ وقتی ۲۸ ساله بود در ماموریت شناسایی قبل از عملیات «مسلم ابن عقیل» به همراه چهار تن از همرزمانش به دست یک نظامی عراقی اسیر، اما موفق شدند با خفه کردن او فرار کنند ولی در تعقیب و گریز نیروهای عراقی مورد اصابت رگبارهای دشمن قرار گرفتند.

شدت جراحات وی به حدی بود که امدادگران تصور می‌کردند عمو موسی مانند دیگر همرزمانش شهید شده او را به سردخانه منتقل کردند اما به خواست خدا پس از ۲۴ ساعت از کما خارج و پزشکان با دیدن علائم حیاتی او را سریعا به اتاق عمل منتقل کرده و با خارج کردن ترکش ها جانش را نجات می‌دهند.

گروه ایثار و شهادت کا 118در دیداری که از آسایشگاه جانبازان قطع نخاع ثارالله داشتند، به دیدن عمو موسی رفتند، در سرتاسر اتاق نقلی اش عکس‌های اعضای تیم پرسپولیس و شهدا نصب شده و در روی میزی که جلوی وی قرار داشت تبلیغات تیم پرسپولیس بود، کنار ورودی در اتاق وی هم دریک ویترین تندیس و ادوات جنگی گذاشته شده بود.

این اسوه ایثار، پیراهن ورزشی که روبرتو کارلوس بازیکن شماره ۳ برزیل به او داده و بر روی آن به انگلیسی نوشته «عمو موسی» را به ما نشان می‌دهد، بعد با شاخه گل قرمزی که در دست درد دارد بر روی میز می‌زند و با تبسمی که بر روی لبانش نقش بسته با خود زمزمه می‌کند «این همه لشکر آمده بازم می‌گن کم آمده».

وی سپس عکس همسرش را به ما نشان  می دهد و می گوید: همسرم را چند ماه قبل در روز عاشورا از دست دادم و تنها شدم بعد هم قاب عکس بزرگی از سردار همدانی را که در گوشه تخت اش قرار داشت به ما نشان داد و گفت: ما هر چه داریم از برکت خون شهداست چند روز قبل ساگرد شهادت سردار بود جایش بسیار خالی است.

عمو موسی ناشنواست به همین دلیل سوالات را برای او می‌نویسم تا او یکی یکی آنها را پاسخ دهد زمانی که من در حال نوشتن سوال بر روی کاغذ بودم او زیر لب برای خودش زمزمه می‌کرد «یکی نشسته گوشه‌ای نه‌نه می‌کند گریه نکن با رفقا می‌رویم.»

از این جانباز دفاع مقدس می‌پرسم چه چیزی باعث شده تا این حد روحیه خوبی داشته باشد می‌گوید، من شوخ طبع هستم و با خنده جُکی تعریف می کند: «یکی از رزمندگان بعد از جنگ برای گرفتن وام به بانک مراجعه می‌کند، ضامن نداشته منفجر شده و بعد برای خودش دست می‌زند.

در صحبت‌های عمو موسی همیشه یاد شهدا وجود دارد و به دنبال راهی است تا رشادت‌های همرزمانش را به نسل جدید انتقال دهد، می‌گوید که همیشه عاشق فوتبال بودم و در جبهه با همرزمان فوتبال بازی می‌کردم، طرفدار پرسپولیس هستم چون بهترین تیم است.

باز هم ورزش می‌کنم و به خاطر علاقه ام به ورزش به من دکتری تربیت بدنی افتخاری داده شد، تقلب هم نکردم با خنده می‌گوید مسئولان بنیاد شهید می‌گویند باید درس بخوانی، این مدرک را قبول ندارند.

وی توضیح داد: ما به خاطر مردم به جبهه رفتیم و امنیت را به وجود آوردیم، وقتی می‌بینم مردم با هم متحد هستند خوشحال می‌شوم مسئولان هم انشاءالله به امور رسیدگی می‌کنند الحمدالله امنیت و همه چیز در کشور وجود دارد.

دیدار با تبار ایثار؛ جانبازی که از روبرتو کارلوس پیراهن ورزشی گرفت

توصیه عمو موسی به جوانان/ رفتن به ورزشگاه برای دیدن مسابقات فوتبال 

این اسوه ایثار در هشت سال دفاع مقدس، که دارای سه فرزند و پنج نوه است می‌گوید: جوانان باید متحد باشند، ورزش کنند، درس بخوانند و با رفتن به دانشگاه علم خود را افزایش دهند تا بتوانند برای مملکت افتخار کسب کنند همچنین باید به پدر و مادر خود احترام بگذارند تا دعای خیر آنان بدرقه راهشان شود.

عمو موسی به دلیل علاقه‌اش به فوتبال برای تماشای تمام مسابقات به ورزشگاه می‌رود و در کنار زمین با شور و حال خاصی فوتبالیست‌ها را تشویق و با در دست داشتن عکس شهدا سعی می کند جوانان را با این قهرمانان ملی آشنا کند، وی می گوید: تیم پرسپولیس تاکنون پنج بار قهرمان شده و من برای دیدن تمام بازی‌ها به استادیوم رفتم، حتی با آنها به امارات و دبی سفر کردم به همین دلیل هوادار زیاد دارم که مرا عمو موسی صدا می‌کنند

عمو موسی در پایان گفت‌وگو می گوید: پرسپولیس سرور استقلال، می‌خندد و دست می‌زند.

مرکز توانبخشی جانبازان ثارالله محل نگهداری جانبازان قطع نخاع از ناحیه گردن و کمر،هشت سال دفاع مقدس است که در سال ۱۳۶۰ بر اساس نیاز تاسیس شد و خدمات درمانی، پرستاری، فیزوتراپی و تحصیلی به این عزیزان ارایه می گردد.

در سال های جنگ تحمیلی تعداد جانبازان بستری در این مرکز به حدودیکصد نفر می رسید که به مرور زمان وارد جامعه، دانشگاه و با تشکیل خانواده از این مرکز جدا شدند.

تعدادی هم براثر جراحات ناشی از جنگ به درجه رفیع شهادت رسیدند.

در حال حاضر تعداد ۳۵نفر جانباز در این مرکز به صورت دائم و موقت بستری هستند.

روزهای ملاقات از این مرکز هر روز به غیر از روزهای تعطیل از ۱۰ صبح تا ۱۲ ظهر است.

گروه فرهنگی کا 118مستندی درباره جانبازان این مرکز تولید کرده که در زیر می توانید مشاهده کنید

مقالات مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا