کدام کشور کاربران خبری بیشتری دارد؟
کا 118/خراسان رضوی گزارش اخبار دیجیتال منتشر شده در سال گذشته حاوی نشانههای مثبتی برای صنعت خبر بود و مشخص شد که با گرایش بیشتر و افزایش اعتماد در میان موج دوم قرنطینههای کرونا صنعت خبر موفقتر از گذشته عمل کرده است. به نظر میرسد، بسیاری از برندهای خبری سنتی نه تنها از توجه بیشتر مخاطبان بلکه از نظر مالی نیز سود میبرند زیرا افراد بیشتری از اشتراک آنلاین استفاده میکنند و تبلیغکنندگان نیز به دنبال ارتباط با محتوای قابل اعتماد هستند.
به نقل از دانشگاه آکسفورد و موسسه رویترز، دادههای امسال کمی خوشبینانه به نظر میرسند؛ در حالی که گروهی متشکل از ناشران درجه یک اخبار در سراسر جهان، تعداد اشتراک دیجیتال و درآمد رو به رشد این حوزه را گزارش میکنند، بهطور گستردهتر، متوجه میشویم که علاقه به اخبار و گرایش کلی به اخبار در بسیاری از کشورها به میزان قابلتوجهی کاهش یافته و اعتماد تقریبا در همه جا کاهشی شده و این تنزل بیشتر از قبل از شروع بحران کروناست. از طرفی با افزایش چشمگیر تعداد افرادی که فعالانه از اخبار اجتناب میکنند، شاهد خستگی از اخبار نه فقط در مورد کووید-۱۹ بلکه در مورد سیاست و طیف وسیعی از موضوعات دیگر هستیم.
از آنجایی که مجموعه دادههای اصلی این تحقیق در اوایل فوریه جمعآوری شده است، تهدید جدیدی برای امنیت جهانی به شکل حمله روسیه به اوکراین نیز پدیدار شد. این رویداد به وضوح رجوع به اخبار را در همه منابع خبری افزایش داد و دومین نظرسنجی در حوزه اخبار دیجیتال (Digital News Report) در پنج کشور انجام شد که سطوح بیشتری از اجتناب انتخابی را نشان میدهد حتی در کشورهایی مانند لهستان و آلمان که مستقیما تحت تأثیر درگیری قرار گرفتهاند.
خط مشی واضح در گزارش اخبار دیجیتال امسال تغییر عادات گروههای جوان، بهویژه افراد زیر ۳۰ سال است که سازمانهای خبری اغلب برای رسیدن به آنان تلاش میکنند. در این گزارش متوجه میشویم گروهی که با رسانههای اجتماعی بزرگ شدهاند نه تنها متفاوت بلکه متفاوتتر از گذشته نیز هستند. در این تحقیق همچنین استفاده آنان از شبکههای بصری جدیدتر برای پیگیری اخباری مانند تیکتاک (TikTok) و اینستاگرام (Instagram) با پشتیبانی از یک مطالعه کیفی دقیق در سه کشور (بریتانیا، ایالاتمتحده و برزیل) بررسی شد.
بهطور گستردهتر، دادههای امسال تأیید میکنند که چگونه شوکهای مختلف چند سال اخیر، ازجمله همهگیری کرونا، تغییرات ساختاری را از روزنامهنگاری به سمت محیط رسانهای دیجیتالی، تلفن همراه و تحت سلطه پلتفرم با پیامدهای بیشتر برای مدلها و قالبهای کسبوکار تسریع کرده است.
در کشورها و بازارهایی که پیشرفتهای صنعت را با نقاط کلیدی داده محلی ترکیب میکنند، میبینیم که چگونه شرکتهای رسانهای مختلف با این موارد مخالف مختلف کنار میآیند. ما در برخی جاها تصویری متفاوت از کوچک شدن و اخراج کارکنان مییابیم اما در برخی مکانها خوشبینی در مورد مدلهای کسب و کار، همکاری صنعتی و نوآوری را مشاهده میکنیم و در همه جا نگرانیهای فزایندهای در مورد بحران هزینههای زندگی وجود دارد که میتواند مردم را وادار کند تا تعیین کنند که چقدر میتوانند در رسانههای خبری هزینه کنند.
این گزارش، یازدهمین نسخه از گزارش اخبار دیجیتال بر اساس دادههای ۶ قاره و ۴۶ بازار، با هدف روشن کردن موضوعات کلیدی پیش روی صنعت است. نمونه جهانیتر که از سال ۲۰۲۱ شامل هند، اندونزی، تایلند، نیجریه، کلمبیا و پرو میشود، درک متفاوتی از نحوه عملکرد فضای خبری در خارج از ایالاتمتحده و اروپا ارائه میدهد.
مهمترین یافتههای اخبار دیجیتال در سال ۲۰۲۲
اعتماد به اخبار تقریبا در نیمی از کشورهای مورد نظر این تحقیق کاهش و تنها در هفت کشور افزایش یافته است که تا حدی دستاوردهای حاصل در اوج همهگیری ویروس کرونا را معکوس کرده است. بهطور متوسط، حدود چهار نفر از هر ۱۰ نفر این نمونه (۴۲درصد) میگویند که بیشتر اوقات به اکثر اخبار اعتماد دارند. فنلاند همچنان کشوری با بالاترین سطح اعتماد کلی (۶۹ درصد) است، در حالی که اعتماد اخبار در ایالاتمتحده سه درصد دیگر کاهش یافته است و در این نظرسنجی پایینترین (۲۶درصد) رقم باقی مانده است.
در میزان استفاده از رسانههای سنتی مانند تلویزیون و اخبار چاپی، طی سال گذشته تقریبا در همه بازارها (قبل از حمله اوکراین) کاهش بیشتری مشاهده میشود و استفاده آنلاین و اجتماعی نیز این شکاف را جبران نکرده است. در حالی که اکثریت همچنان بسیار درگیر هستند، برخی دیگر از رسانههای خبری دور میشوند و در برخی موارد بهطور کلی از اخبار قطع میشوند. علاقه به اخبار در سراسر بازارها به شدت کاهش یافته و از ۶۳ درصد در سال ۲۰۱۷ به ۵۱ درصد در سال ۲۰۲۲ رسیده است.
در همین حال، نسبت کاربران اخبار که میگویند: اغلب یا گاهی اوقات از اخبار اجتناب میکنند، در سراسر کشورها به شدت افزایش یافته است. این نوع اجتناب انتخابی هم در برزیل (۵۴ درصد) و هم در بریتانیا (۴۶ درصد) طی پنج سال گذشته دو برابر شده است و بسیاری از پاسخدهندگان اظهار کردند که اخبار تأثیر منفی بر روحیه آنان دارد. بخش قابلتوجهی از افراد جوانتر و با تحصیلات کمتر بیان کردند که از اخبار اجتناب میکنند زیرا دنبال کردن یا درک آن برای آنان دشوار است و این نشان میدهد که رسانههای خبری میتوانند خیلی بیشتر برای ساده کردن زبان و توضیح بهتر یا زمینهسازی داستانهای پیچیده کار کنند.
در پنج کشوری که پس از شروع جنگ در اوکراین بررسی کردیم، متوجه شدیم که بیشتر بر اخبار تلویزیونی تکیه میکنند و در این بین کشورهای نزدیک به جنگ مانند آلمان و لهستان، بیشترین افزایش مصرف را داشتند. اجتناب از اخبار انتخابی، در صورت وجود، بیشتر افزایش یافته است که احتمالا به دلیل ماهیت دشوار و افسرده کننده پوشش است.
آمار نگرانیهای جهانی در مورد اطلاعات نادرست و گمراهکننده در سال جاری ثابت بود و از ۷۲ درصد در کنیا و نیجریه تا تنها ۳۲ درصد در آلمان و ۳۱ درصد در اتریش متغیر است. مردم برخی کشوها میگویند که در بیشتر کشورها اطلاعات نادرست بیشتری در مورد کرونا دیدهاند تا در مورد سیاست اما وضعیت در ترکیه، کنیا و فیلیپین همچنین برخی کشورها برعکس است.
علیرغم افزایش نسبت پرداختی برای اخبار آنلاین در تعداد کمی از کشورهای ثروتمندتر (استرالیا، آلمان و سوئد) نشانههایی وجود دارد که رشد کلی ممکن است در حال کاهش باشد. در سبدی متشکل از ۲۰ کشوری که هزینه برای رسانه در آنها گسترده است، ۱۷ درصد برای هر خبر آنلاین، پرداخت شده که رقمی مشابه سال گذشته است. متقاعد کردن جوانان به پرداخت هزینه همچنان یک مسئله حیاتی برای صنعت محسوب میشود و میانگین سنی مشترکان اخبار دیجیتال تقریبا ۵۰ سال است.
بخش بزرگی از اشتراکهای دیجیتال فقط به چند برند بزرگ ملی تعلق میگیرد. در ایالاتمتحده و استرالیا شاهد هستیم اکثر کسانی که پرداخت اشتراک دارند بیش از یک اشتراک دریافت میکنند که نشان دهنده افزایش عرضه محصولات خبری متفاوت پولی در زمینههایی مانند عقاید سیاسی، اخبار محلی و طیف وسیعی از موقعیتهای خاص است که این امید را ایجاد میکند در نهایت افراد بیشتری برای عنوانهای متعدد پول پرداخت کنند.
اما با افزایش سریع صورتحسابهای خانوار، متوجه میشویم که برخی از پاسخدهندگان در مورد تعداد اشتراکهای رسانهای که میتوانند در سال جاری پرداخت کنند و شامل اخبار، تلویزیون، موسیقی و کتاب میشود، تجدید نظر میکنند. در حالی که بیشتر آنان میگویند انتظار دارند تعداد اشتراک رسانههای مشابهی را حفظ کنند برخی دیگر میگویند انتظار دارند کمتر از این تعداد اشتراک داشته باشند زیرا به دنبال صرفهجویی در هزینه در موارد غیر ضروری هستند.
با توجه به اهمیت بیشتر جمعآوری دادههای شخص اول برای ناشران با نابودی قریبالوقوع کوکیهای شخص ثالث، متوجه میشویم که بیشتر کاربران هنوز تمایلی به ثبت آدرس ایمیل خود در سایتهای خبری ندارند. در کل نمونه ما، تنها حدود یک سوم (۳۲درصد) میگویند که به وب سایتهای خبری برای استفاده مسئولانه از دادههای شخصی خود قابل مقایسه با خردهفروشان آنلاین مانند آمازون اعتماد دارند و این رقم در ایالاتمتحده (۱۸درصد) و فرانسه (۱۸درصد) حتی کمتر از ۱۹ درصد است.
در تمام بازارها، کمتر از یک چهارم مخاطبان (۲۳درصد) ترجیح میدهند سفرهای خبری خود را با یک وبسایت یا برنامه شروع کنند که این رقم نسبت به سال ۲۰۱۸ به میزان ۹ امتیاز کاهش یافته است. افراد ۱۸ تا ۲۴ ساله حتی ارتباط ضعیفتری با وبسایتها و برنامهها دارند و ترجیح میدهند به اخبار از طریق مسیرهای جانبی مانند رسانههای اجتماعی، جستجو و جمعآوری اطلاعات در گوشی همراه دسترسی داشته باشند.
فیسبوک همچنان کاربردیترین شبکه اجتماعی برای اخبار محسوب میشود اما کاربران میگویند که در مقایسه با سایر شبکههای اجتماعی اخبار زیادی را در فید خود مشاهده میکنند. در حالی که گروههای مسنتر به این پلتفرم وفادار میمانند اما جوانترین نسل در سه سال گذشته بیشتر توجه خود را به شبکههای بصری دیگری معطوف کردهاند.
در نظرسنجی امسال، تیکتاک به سریعترین شبکه در حال رشد تبدیل شده است و به ۴۰ درصد از ۱۸ تا ۲۴ رسیده است و ۱۵درصد افراد از این پلتفرم برای اخبار استفاده میکنند. استفاده در بخشهایی از آمریکای لاتین، آسیا و آفریقا بسیار بیشتر از ایالاتمتحده یا اروپای شمالی است. تلگرام همچنین در برخی بازارها رشد قابلتوجهی داشته است و جایگزینی قابلانعطاف برای واتساپ متعلق به متا ارائه میکند.
در حالی که رسانههای اجتماعی نمایه بسیاری از روزنامهنگاران دیجیتال را افزایش دادهاند، متوجه میشویم که شناختهشدهترین روزنامهنگاران همچنان مجریان تلویزیون در اکثر کشورها هستند. وقتی از آنان خواسته میشود نام روزنامهنگارانی مورد توجه خود را نام ببرند، افراد کمی میتوانند از خبرنگاران نامی ذکر کنند اما ستوننویسان روزنامه در بریتانیا و فنلاند نسبت به برزیل، ایالاتمتحده یا فرانسه بیشتر به رسمیت شناخته میشوند.
تلفن هوشمند به روش غالبی تبدیل شده است که اکثر مردم برای اولین بار در صبح از این طریق به اخبار دسترسی پیدا میکنند، اگرچه ما الگوهای متفاوتی در کشورهای مختلف مییابیم. در نروژ، اسپانیا، فنلاند و بریتانیا، تلفن هوشمند اکنون قبل از تلویزیون قابل دسترسی است و در ایرلند نیز رادیو نقش مهمی دارد. روزنامه خواندن صبحگاهی هنوز در هلند به طرز شگفتآوری محبوب و تلویزیون همچنان در ژاپن غالب است.
پس از کاهش سرعت در سال گذشته که بخشی از آن ناشی از محدودیتهای حرکتی در طول همهگیری کووید-۱۹ بود، به نظر میرسد رشد پادکستها از سر گرفته شده است و ۳۴ درصد از یک یا چند پادکست در ماه گذشته مصرف کردهاند. دادههای ما نشان میدهد که اسپاتیفای (Spotify) همچنان نسبت به پادکستهای اپل و گوگل در تعدادی از کشورها رتبه بهتری دارد و یوتیوب نیز از محبوبیت پادکستهای ویدئویی و ترکیبی خود بهره میبرد.
الگوهای مصرف برخی از کاربران اخبار
در حالی که بحرانهای متوالی ازجمله همهگیری و تهاجم به اوکراین اهمیت روزنامهنگاری حرفهای مستقل و رشد چشمگیر برخی برندهای رسانهای را نشان میدهد اما متوجه میشویم که بسیاری از مردم بهطور فزایندهای از اخبار جدا میشوند و شاهد کاهش علاقه در بسیاری از کشورها، افزایش اجتناب از اخبار و اعتماد کم به اخبار هستیم که امروزه چالش مهمی است که رسانههای خبری با آن روبرو هستند همچنین ارتباط با افرادی که به حجم بیسابقهای از محتوای آنلاین دسترسی دارند و متقاعد کردن آنان مبنی بر اینکه توجه به اخبار ارزشمند است از دیگر چالشهای رسانه محسوب میشود.
ما اکنون دادههای محکم ۱۰ ساله به دست آوردیم که به ما امکان میدهد شاهد سقوط مداوم و بیامان در سراسر کشورها در دسترسی کانالهای سنتی مانند اخبار چاپی، رادیویی و تلویزیونی باشیم و متوجه میشویم که دسترسی آنلاین در همین زمان ثابت است یا در بهترین حالت، اندکی افزایش مییابد اما مطمئنا این شکاف را جبران نمیکند. رسانههای دیجیتال و اجتماعی طیف وسیعتری از داستانها را ارائه میدهند اما این محیط اغلب میتواند گیجکننده باشد. در حالی که بسیاری از مردم به شدت فعال و با اخبار آنلاین درگیر هستند، فراوانی انتخاب در یک زمینه آنلاین ممکن است باعث شود دیگران به مراتب کمتر از گذشته درگیر شوند.
دسترسی هفتگی در ایالاتمتحده بین سالهای ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۲ نشان میدهد که عدم دسترسی به هیچ اخباری از ۳درصد در سال ۲۰۱۳ به ۱۵ درصد در سال ۲۰۲۲ رسیده است. در حالی که به نظر میرسد ایالاتمتحده بزرگترین گروه کاربران اخبار قطع ارتباط را دارد، ما شاهد ارقام مشابهی در ژاپن (۱۵درصد)، بریتانیا (۹درصد)، فرانسه (۸درصد) و استرالیا (۸درصد) هستیم. حتی آلمان، کشوری با عادات رسانهای اغلب بسیار سنتی، از این امر مصون نیست؛ از سال ۲۰۱۳، مصرف چاپ هفتگی از ۶۳ درصد به ۲۶ درصد و استفاده از اخبار تلویزیون از ۸۲ درصد به ۶۵ درصد کاهش یافته است. اگرچه رسانههای آنلاین و اجتماعی کمی رشد کردهاند و برای اولین بار از تلویزیون پیشی گرفتهاند اما تعداد رو به رشدی را نیز میبینیم که بهنظر میرسد بهطور کلی از اخبار جدا شدهاند این نسبت در سال ۲۰۲۲ به ۵درصد میرسد.
توجه به این نکته مهم است که سطوح بالای قطع ارتباط در همه جا مشهود نیست. نسبت مصرف هیچ یک از منابع خبری فهرست شده به صورت هفتگی در پرتغال (۲درصد) و فنلاند (۲درصد) محدود است و در آفریقای جنوبی (یک درصد)، نیجریه و کنیا بسیار نادر است. اگرچه ما شاهد فشار فزاینده بر منابع سنتی اخبار مانند اخبار چاپی و تلویزیونی در این کشورها هستیم.
کاهش علاقه به اخبار
قطع ارتباط تنها یکی از نشانههای دشواری درگیر کردن برخی از مخاطبان در یک محیط دیجیتالیتر است. در عین حال، متوجه میشویم نسبتی که میگویند به اخبار علاقه زیادی دارند یا به شدت علاقهمند هستند، در طول زمان در بازارها به شدت کاهش یافته است روندی که با وجود ادامه همهگیری کووید-۱۹ شتاب گرفته است. امسال در نظرسنجی ما در اکثریت قریب به اتفاق کشورها، علاقه خبری کمتر است. در برخی از کشورها مانند آرژانتین، برزیل، اسپانیا و انگلستان مدتی است که این سقوطها ادامه دارد، در حالی که در آمریکا شاهد الگوی کمی متفاوت هستیم. علاقه در طول سالهای حکومت ترامپ همچنان بالا بود اما به نظر میرسد از زمانی که جو بایدن رئیسجمهور شد، به میزان قابلتوجهی کاهش یافته است. امروزه، کمتر از نیمی از نمونه این تحقیق (۴۷درصد) میگویند که بسیار یا به شدت به اخبار علاقهمند هستند در حالی که این رقم در سال ۲۰۱۵به میزان ۶۷ درصد بود.
مجددا، ذکر این نکته مهم است که برخی از کشورها وجود دارند که این روندها را کاهش میدهند یا در آنها کاهشها کندتر اتفاق میافتد. اینها شامل کشورهای ثروتمندتر اروپای مرکزی/غربی است که در چند سال گذشته آشفتگی سیاسی یا اقتصادی کمتری در آنها وجود داشته است.
مخاطبان علاقهمند به اخبار
دادههای نسبت مخاطبان علاقهمند به اخبار (۲۰۱۵-۲۰۲۲) دو مشکل متفاوت اما مرتبط را نشان میدهد؛ اول، ظهور اقلیتی از افرادی که به صورت آنلاین فعال هستند، بسیاری از آنان جوانتر یا تحصیلکردهتر هستند اما تا حد زیادی از اخبار قطع شدهاند، شاید به این دلیل که احساس نمیکنند این اخبار مربوط به زندگیشان است سپس بهطور جداگانه، کاهش عمومیتری در علاقه و مصرف اخبار را مییابیم که بر گروه بسیار بزرگتری تأثیر میگذارد و ممکن است به تغییرات ساختاری در نحوه توزیع اخبار مانند تغییر به آنلاین، ماهیت خود چرخه اخبار یا هر دو مربوط باشد.
اجتناب انتخابی از اخبار و پیامدهای آن
در حالی که اکثر مردم در سراسر کشورها همچنان درگیر اخبار هستند و بهطور منظم اخبار را رصد میکنند، متوجه میشویم که بسیاری نیز بهطور فزایندهای تصمیم میگیرند سهمیهبندی کنند یا قرار گرفتن در معرض خبر را محدود کنند یا حداقل به انواع خاصی از اخبار محدود شوند. ما این رفتار را اجتناب انتخابی از اخبار مینامیم و رشد این فعالیت ممکن است به توضیح اینکه چرا سطوح گرایش به خبر عمدتا افزایش نیافته است کمک کند. نسبتی که میگویند گاهی یا اغلب اوقات از اخبار اجتناب میکنند در برزیل (۵۴ درصد) و بریتانیا (۴۶درصد) از سال ۲۰۱۷ دو برابر شده است همچنین در همه بازارهای دیگر افزایش یافته است. به نظر میرسد این نوع اجتناب انتخابی در کشورهای اروپای شمالی مانند آلمان (۲۹درصد)، دانمارک و فنلاند (۲۰درصد) همچنین در برخی از کشورهای آسیایی مانند ژاپن (۱۴درصد) کمتر گسترده است.
اجتنابکنندگان انتخابی اخبار دلایل مختلفی برای رفتار خود ارائه میکنند. در سرتاسر بازارها، بسیاری از پاسخدهندگان میگویند که از تکراری بودن دستور کار خبری به ویژه در مورد سیاست و کووید-۱۹ (۴۳درصد) علاقهای به رصد خبرها ندارند، یا اینکه آنان اغلب از اخبار (۲۹درصد) احساس خستگی میکنند. بخش قابلتوجهی میگویند که از اخبار اجتناب میکنند زیرا بر این عقیده هستند که نمیتوان به آن اعتماد کرد (۲۹درصد). حدود یک سوم (۳۶درصد)، به ویژه افراد زیر ۳۵ سال میگویند که اخبار روحیه آنان را تضعیف میکند. برخی دیگر میگویند که اخبار منجر به بحثهایی میشود که ترجیح میدهند از آنها اجتناب کنند (۱۷درصد)، یا منجر به احساس ناتوانی (۱۶درصد) میشود. تعداد کمی بیان کردند که زمان کافی برای اخبار ندارند (۱۴درصد) یا درک آن بسیار سخت است (۸درصد).
نتیجهگیری
در حالی که برخی رسانههای خبری به وضوح در ایجاد دسترسی آنلاین یا متقاعد کردن مردم برای مشترک شدن بسیار موفق بودهاند و پیشنهادات جدیدی را در پادکستها، ویدیوها و خبرنامهها ارائه کردهاند، دادههای امسال نشان میدهد که بسیاری از ناشران هنوز در تلاش هستند تا با تغییرات ساختاری کنار بیایند که بیش از یک دهه این صنعت را ویران کرده است. این چالشها با ارتباط خاصی که روزنامهنگاری و رسانههای خبری با بسیاری از مردم در بسیاری از کشورها دارند، ترکیب میشوند.
ارتباط افراد بیشتری قطع شده، علاقه به اخبار کاهش یافته، اجتناب انتخابی از اخبار افزایش یافته و اعتماد دور شده است. بحران اوکراین و قبل از آن همهگیری کووید-۱۹، ارزش گزارشهای دقیق و منصفانه را که تا حد امکان به حقیقت نزدیک میشود، به مردم یادآوری کرده است اما شواهدی پیدا میکنیم که ماهیت طاقتفرسا و افسردهکننده اخبار، احساسات را نشان میدهد. ناتوانی و بحثهای سمی آنلاین، بسیاری از مردم را بهطور موقت یا دائم دور میکنند. پیوال (Paywalls) و دروازههای ثبتنام نیز ممکن است کمکی نکنند و موانع بیشتری را بر سر راه محتوایی که مخاطبان میخواهند ایجاد میکنند حتی اگر کسبوکارهای پایدارتری برای برخی ایجاد میکنند.
اگرچه بسیاری از ناشران سال نسبتا خوبی را با افزایش درآمد سپری کردهاند اما رشد آتی احتمالا با تأثیر ترکیبی تورم و افزایش قیمت انرژی، فشردگی بودجههای خانواری که در حال حاضر به رسانههای خبری اختصاص داده میشود همچنین بهطور بالقوه به درآمدهای تبلیغاتی آسیب میزند، با چالش مواجه خواهد شد. در این زمینه، ناشران باید حتی بیشتر بر روی برآورده کردن نیازهای مخاطبان خاص و نشان دادن ارزش به کاربران تمرکز کنند. کاربران اینترنت به حجم بیسابقهای از محتوا، محصولات و خدماتی دسترسی دارند که برای جلب توجه و پولی که به سختی به دست آوردهاند، رقابت میکنند و اگر میخواهند آنها را متقاعد به پرداخت کنند، اخبار باید برجسته باشند، ارتباط برقرار و ارزش ایجاد کنند.
آنها همچنین باید مراقب نیازهای نسل بعدی باشند که این گزارش نشان داده است، رفتارها و نگرشهای بسیار متفاوتی نسبت به آنچه که قبلا وجود داشت، از خود نشان میدهند. این افراد بومی اجتماعی که در پنج یا ۱۰ سال گذشته به بزرگسالی رسیدهاند، کمتر به یک وبسایت خبری سنتی مراجعه یا برای اخبار آنلاین هزینه میکنند و اغلب در دریافت اطلاعات خود محتاط هستند.آنان بهطور فزاینده ای به اخبار ویدیویی یا صوتی در شبکههایی مانند اینستاگرام، تیکتاک، یوتیوب یا اسپاتیفای دسترسی پیدا میکنند.
جهان بهطور فزایندهای احساس عدم اطمینان میکند زیرا جنگ در اروپا و بحران بزرگ پناهجویان بر تأثیر این همهگیری بدون در نظر گرفتن تهدید احتمالی تغییرات اقلیمی افزوده است. نیاز به اطلاعات موثق، زمینه دقیق و بحثهای سنجیده به ندرت بیشتر بوده است اما میل به داستانهایی که الهام بخش و امید به فردای بهتری باشد نیز وجود دارد. شوکهای جهانی چند سال اخیر، ناشران را وادار کرده است تا روی دیجیتال، مدلهای جدید کسب و کار، داستان سرایی و توزیع تمرکز کنند اما هیچ مسیر واحدی برای موفقیت در این محیط رسانهای اغلب گیج کننده و پیچیدهتر وجود نخواهد داشت.
انتهای پیام