5 سال بدون دستاورد: مربی های بزرگ در جام ها خلاصه می شوند
به گزارش کا 118، میکل آرتتا گفته بود آرسنال در پاریس به دنبال تاریخ‌سازی است اما روند ناکامی‌های اخیر یک بار دیگر این تیم را در لیگ قهرمانان با شکست مواجه کرد. آرسنال بازی خوبی انجام داد اما زورش به پاری‌سن‌ژرمن نرسید که تیم‌های لیگ برتری را شکار کرد و حریف اینترمیلان در فینال لیگ قهرمانان شد.
آرسنال مثل منچسترسیتی، لیورپول و استون‌ویلا مغلوب تیم لوییس انریکه شد و این نشان از یک حقیقت تلخ دارد. آرسنال حالا پنج سال است که جام نگرفته یعنی بعد از قهرمانی سال 2020 در جام حذفی انگلیس و با وجود تمام صحبت‌ها از پیشرفت و حرکت رو به جلوی تیم، فقط موفقیت است که در فوتبال محسوب می‌شود و زمان برای مربی اسپانیایی که می‌خواهد ثابت کند یک برنده است، به سرعت می‌گذرد. او حالا مربی یک تیم نزدیک به قهرمانی است.
هیچ کس نمی‌گوید شغل آرتتا در خطر است اما او قطعاً زیر فشار زیادی قرار دارد و این فصل بعد بیشتر هم می‌شود. در نهایت بهانه‌ای پذیرفته‌ای نمی‌شود یا صحبت از پیشرفت فایده‌ای ندارد؛ آرسنال جام می‌خواهد.
آرسنال یک تیم تراز اول با بازیکنان فوق‌العاده‌ای مثل دکلان رایس، بوکایو ساکا و مارتین اودگارد و جوانان مستعدی مانند مایلز لوییز اسکلی است اما تیم‌های تراز اول جام می‌برند و آرسنال پنج سال است که دستش کوتاه مانده. امیدهای آرسنال و آرتتا حالا تقلیل یافته و به این فکر می‌کنند که با قرار گرفتن در میان پنج تیم بالای جدول لیگ برتر سهمیه لیگ قهرمانان بگیرند.
20 دقیقه ابتدایی هر دو بازی در امارات و پارک دو پرنس اهمیت زیادی داشت، پاریسی‌ها در لندن به یک گل مهم رسیدند اما آرسنال نتوانست گل بزند. دوباره جان لوییجی دوناروما کابوس میهمان شد و با دو واکنش عالی زودهنگام آرسنال را ناکام گذاشت.
آرسنال که برای نخستین بار بعد از سال 2009 در نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان حاضر شده بود، می‌تواند مصدومیت‌ها، بدشانسی‌ها و رقابت نزدیک با پاریس را بهانه کند اما همیشه برداشتن گام آخر سخت است و یک بار دیگر برای آرسنال به اثبات رسید. پاریسی‌ها هم تاریخ خودشان را می‌خواستند و یک بنر بزرگ در ورزشگاه و در قسمت اولتراها به نمایش درآمد: «55 سال پشت سر شما است تا تاریخ را بنویسید» حالا پاریس می‌تواند به نخستین قهرمانی اروپا فکر کند اما آرسنال برای چهارمین بار پیاپی در نیمه‌نهایی ناکام شده و فصلش شکست تلقی می‌شود.
آرتتا باید راهی پیدا کند برای اینکه فاصله میان تیم‌های قهرمان و تیم‌هایی که تا نزدیکی قهرمانی می‌روند را پر کند. این دویست و یکمین بازی آرسنال در لیگ قهرمانان بود، بیشترین در میان تیم‌هایی که هنوز قهرمان نشده‌اند. یک ناکامی دیگر در نیمه‌نهایی بعد از لیگ اروپای فصل 2021-2020، جام اتحادیه 2022-2021 و جام اتحادیه 2025-2024. دوباره نزدیک شدند اما نه به اندازه کافی.
آرتتا حالا باید ثابت کند می‌تواند یک مربی برنده باشد؛ لیگ برتر بهترین فرصت را در اختیارشان گذاشت، سقوط شگفت‌انگیز منچسترسیتی و رفتن یورگن کلوپ از لیورپول اهمیت زیادی داشت اما به جایی نرسیدند مثل برد فوق‌العاده مقابل رئال مادرید در یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان.
بحث بی‌فایده
آرتتا در کنفرانس خبری قبل از بازی گفت: «برای بردن جام باید در زمان مناسب در جای مناسب باشی. لیورپول در حالی قهرمان لیگ برتر شده که امتیازاتش از دو فصل قبل ما کمتر است، یعنی ما دو بار باید قهرمان لیگ برتر می‌شدیم.» بحث بی‌فایده‌ای است چون آرسنال فصل قبل در همین زمان در همین جایگاه تیم آرنه اسلوت بود اما نتوانست. حساب و کتاب آرتتا هم قابل بحث است چون لیورپول می‌تواند به 84 و 89 امتیاز دو فصل قبل آرسنال برسد. شاید با توجه به کیفیت بازی آرسنال در پاریس بی‌رحمانه باشد اما هیچ کدام از این «اگر»ها باعث پنهان شدن این حقیقت نمی‌شود که آرسنال دست خالی فصل را ترک می‌کند.
انتهای پیام/
