فرهنگ و هنر

شهید رضا اخلاقی؛ خودسازی جسمی و روحی در خدمت آرمان الهی

کا 118/قم شهید رضا اخلاقی ورزش را وسیله‌ای جهت خودسازی و آمادگی جسمی و روحی برای شرکت در امور اجتماعی و سیاسی و مذهبی می‌دانست.

رضا اخلاقی در بهار سال ۱۳۳۹ در شهر قم به دنیا آمد و در یک خانواده مذهبی رشد یافت.

رضا آخرین فرزند خانواده بود و در خانواده‌ای مهربان همراه با برادر و خواهرش در کنار فراگرفتن فرایض دینی، سال‌های کودکی و نوجوانی را به تحصیل دانش گذراند تا زندگی برگی جدید را برای او رقم زد.

دوم دبیرستان بود که پدرش را که علاقه زیادی نسبت به پیشرفت‌های علمی و فکری و دینی فرزندانش داشت را از دست داد. اگر چه فقدان پدر مشکلاتی را ایجاد کرد اما با کمک خانواده‌ به تحصیل ادامه داد.

در سال ١٣٥٦ در تظاهرات علیه رژیم پهلوی حضوری فعال و پرثمر داشت.

شهید رضا اخلاقی؛ خودسازی جسمی و روحی در خدمت آرمان الهی

 در کنار تحصیل به فعالیت‌های ورزشی و سالم سازی جسم نیز اهمیت زیادی می‌داد و در تیم فوتبال دبیرستان، تیم نیرو و تیم کیان قم هم فعالیت داشت.

ورزش را وسیله‌ای جهت خودسازی و آمادگی جسمی و روحی برای شرکت در امور اجتماعی و سیاسی و مذهبی می‌دانست و پیشرفت‌های قابل توجهی هم داشت.

بعد از پیروزی انقلاب در ارگان‌ها و نهادهای مختلف به انجام وظیفه پرداخت هر کاری را او از پایین ترین رده تا بالاترین درجه وقتی قبول می کرد با نهایت اخلاص و دقت فقط برای رضای خدا انجام میداد.

همکاری با ستادها و پایگاه‌های مقاومت نواحی پنج و یک بسیج قم و شرکت فعال در آن‌ها، انجام وظیفه در دادگاه اسلامی قم (ویژه امور صنفی) و مبارزه با محتکران و گران‌فروشان و… نقشی فعال داشت.

با آغاز جنگ تحمیلی چندین بار عازم جبهه‌ها شد و مدتی در جبهه گیلانغرب با قسمت مهندسی جهاد سازندگی همکاری کرد و در خط مقدم نیز به کار روی لودر و بولدوزر در امر ساختن سنگر و ایجاد خاک‌ریز مشغول بود.

در اواخر سال ١٣٦٢ برای انجام خدمت سربازی به عنوان پاسدار وظیفه در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی قم مشغول شد و در سال ۱۳۶۳ به جبهه‌های جنوب اعزام گردید.

بنا به گفته فرماندهان و دیگر همرزمانش در یگان دریایی لشکر فعالیتی پر شور و شبانه روزی داشت و مراحل مختلف آموزشی و رزمی را با موفقیت پشت سر می‌گذاشت و چون دارای ورزیدگی جسمانی و روحیه ورزشکاری بود از طرف یگان جهت گذرانیدن دوره آموزش مربیگری شنا به تهران اعزام گردید و در کمترین مدت این دوره را با موفقیت تمام سپری کرد و به عنوان مربی آموزشی یگان دریایی در لشکر ۱۷ علی بن ابیطالب (ع) مشغول شد.

در حالی که چند ماه بیشتر از زندگی مشترک اش نگذشته بود صبح چهارشنبه اول خرداد ۱۳۶۴ مصادف با اولین روز ماه مبارک رمضان به شهادت رسید و در قطعه هفت گلزار شهدای علی ابن جعفر (ع) قم آرام گرفت.

انتهای پیام

مقالات مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا