فرهنگ و هنر

شهید شاپور برزگر و آرزوی شهادت در روز عاشورا

به گزارش خبرنگار کا 118، بیش از سه دهه از پایان جنگ تحمیلی علیه کشورمان می‌گذرد؛ جنگی که در سرتاسر آن، ارزش‌های والای اسلامی و انسانی با مجاهدت شهدا و ایثارگران در عالی‌ترین سطح به نمایش گذاشته شد و امروز و در شرایطی که از هرکرانه تیر فتنه می‌بارد، می‌توان با معرفی این الگوهای ناب انسانی، کشور و نسل امروز را از معرض خطرها و فتنه‌های پیچیده به سلامت عبور داد.

یکی از این الگوها و ستاره‌های درخشان که آنطور که باید و شاید در معرفی رشادت‌ها و دلاوری‌های وی، کار شایسته و درخور توجهی نشده، سردار شهید برزگر گلمغانی از فرزندان دیار سرسبز اردبیل است.

آوازه فداکاری و شجاعت سردار شهید شاپور برزگر هنوز بر سر زبان‌ها جاری است و این شهید بزرگوار از سوی همرزمانش به عنوان اسوه و سنبل یک فرمانده و رزمنده منضبط و دارای معلومات نظامی شناخته می‌شود. برای معرفی این اسوه نظم و ایثار با دو تن از همرزمانش به گفت و گو نشستیم تا نسل امروز با گوشه ای از رشادت‌های فرزندان این آب وخاک بیشتر آشنا شود.

شهید شاپور برزگر و آرزوی شهادت در روز عاشورا

آرزوی شهادت در روز عاشورا و قبل از رحلت امام امت

جواد صبور مسئول سازماندهی و معاون دوم لشگر عاشورا که از همشهریان و همرزمان شهید برزگر است، روز چهارشنبه در مصاحبه با خبرنگار کا 118درباره خصوصیات شهید برزگر گفت: با این شهید بزرگوار در سپاه استان که آن موقع استان آذربایجان شرقی بود آشنا شدم. شهید برزگر در آموزش نظامی مهارت خاصی داشت و به نیروهای رزمی و حتی طلاب، آموزش می‌داد.

وی افزود: بزرگر بارها به من گفته بود که هرگز دوست ندارد رحلت امام (ره) را ببیند، بلکه آرزو داشت در زمان حیات ایشان و به عنوان یکی از سربازان امام خمینی (ره) به شهادت برسد.

 این رزمنده دوران دفاع مقدس در بیان خاطره‌ای از شهید برزگر تصریح کرد: قبل از عملیات والفجر ۴ شهید برزگر که به علت حضور در جبهه‌ها یکی از دست‌هایش را از دست داده بود، به من با تاکید سفارش کرد که زمان عملیات را خبر بده تا من نیز در این رزم شرکت کنم.

صبور اظهار کرد: به درستی یادم نیست کدام دست شاپور قطع شده بود اما او به همان دست قطع شده، دستبند یا بازوبندی بسته بود تا بتواند با آن، ضامن نارنجک‌ها را بکشد و با دست سالمش به سوی دشمن پرتاب کند.

یادگار دفاع مقدس اضافه کرد: قبل از تاسوعا و عاشورای حسینی و نزدیک عملیات والفجر ۴ بود که در منطقه کاسه‌گران کرمانشاه، ۱۰ کیلومتری گیلانغرب که منطقه‌ای کوهستانی و جنگلی و مختص آمادگی رزمی لشگر عاشورا بود، برای آغاز عملیات آماده می‌شدیم.

صبور افزود: شهید مهدی باکری در این منطقه به من دستور داد: شما در کاسه‌گران بمان و نیروهایی که می‌آیند را آموزش بده و آنها را بعد از سازماندهی برای شرکت در عملیات والفجر ۴ به دره شیلر اعزام کن. من از دستور اطاعت کردم و در کاسه‌گران ماندم و بعد از شروع سازماندهی نیروها ناگاه شاپور برزگر را آنجا دیدم و از من سخت گلایه کرد که چرا از قبل برنامه سازماندهی و آمادگی نیروها برای شرکت در عملیات والفجر ۴ به او اطلاع نداده‌ام.

 وی ادامه داد: عملیات والفجر ۴ شروع شده بود و برزگر ۲ روز در چادر من ماند و شب‌ها را به تهجد و عبادت مشغول می‌شد و ساعتی قبل از نماز صبح می خوابید و به من می‌گفت: شما فضیلت شهادت در روز عاشورا را از من سلب کردید!

 این رزمنده دوران دفاع مقدس اضافه کرد: جواب من به شهید برزگر این بود که قصدی در کار نبود و فقط به علت مشغولیت ناشی از سازماندهی و آموزش نیروها، فراموش کردم شروع عملیات را به شما اطلاع دهم. در نهایت برزگر را با یک خودرو استیشن به منطقه عملیاتی پنجوین که عملیات والفجر ۴ در آن اجرا می‌شد رساندم و به شهید مهدی باکری تحویل دادم؛ مهدی نیز برزگر را به برادرش شهید حمید باکری سپرد و به خاطر مجروحیت برزگر، تاکید کرد که از برزگر به عنوان فرمانده گردان استفاده نشود.

صبور افزود: شهید حمید باکری با من مشورت و گفت و گو کرد و تصمیم گرفت تا از شاپور برزگر به عنوان مسئول محور عملیات که پشتیبانی و تامین نیازمندی‌های نیروها را برعهده داشت، استفاده کند.

شهید شاپور برزگر و آرزوی شهادت در روز عاشورا

مشاور ایثارگران استاندار اردبیل ادامه داد: شهید برزگر به عنوان مسئول محور عملیات در ارتفاعات کانی‌مانگا شد و عملیات غرورآفرین والفجر ۴ با قدرت و شدت در سومین روز شهادت امام حسین (ع) ادامه داشت، و برزگر که قرار بود در قرارگاه بماند در این روز به عنوان خط‌شکن جلو رفت و نارنجک‌ها را می‌کشید و به سنگرهای دشمنان می‌انداخت.

او ادامه داد: برزگر بعد از منهدم کردن چند سنگر و به هلاکت رساندن چندین نیروی عراقی، در نهایت در یکی از سنگرها با ضدهوایی دشمن هدف قرار گرفت و به آرمان و آرزویش یعنی درجه رفیع شهادت رسید.

 شهید برزگر در انضباط و نظامی‌گری زبانزد بود

نجاتعلی دشتی از اهالی شهرستان گرمی مغان که از همرزمان سردار شهید شاپور برزگر بوده، درباره این شهید والامقام گفت: ۲۰ روز تا یک ماه با شهید برزگر در جبهه‌های حق علیه باطل باهم بودیم و او در سال ۶۱ در منطقه عملیاتی جنوب، معاون فرمانده گردان شهید مصطفی خمینی (ره) بود.

وی افزود: شاپور، یک نظامی به تمام معنا منضبط بود و در حوزه‌های آموزش نظامی بسیار دقیق و کاربلد بود و به دانش نظامی‌گری بسیار اهمیت می‌داد و او را به عنوان فردی نترس و شجاع می‌شناختم.

 همرزم شهید برزگر در خصوص پوشش و لباس شهید برزگر نیز گفت: نکته دیگری که از این شهید در ذهن من مانده،آراستگی وی بود. شهید بزرگر از نظر لباس، فردی آراسته بود و با وجود حضور در جبهه‌ها و سنگرها، سعی می‌کرد آراستگی نظامی خود را حفظ کند. علاوه براین به سلسله مراتب فرماندهی خیلی حساس بود و همانگونه که از بالادست‌های خود اطاعت می‌کرد، دوست داشت زیردستان نیز از دستورات نظامی او اطاعت کنند.

دشتی تصریح کرد: شهید برزگر هرگز به کسی ترش‌رویی نمی‌کرد و با اینکه در قامت یک سرلشگر ظاهر می‌شد، اما هیچ وقت به لحاظ جایگاه نظامی خود، به کسی بدخلقی نمی‌کرد و همواره نیروهای تحت امر خود را آموزش می‌داد که چگونه حمله کنند، چطور دفاع کنند و اگر در عملیات‌ها دچار مشکلی شده و تنها ماندند، چگونه موقعیت خود را مدیریت کنند.

این یادگار دفاع مقدس و جانباز جنگ تحمیلی در توصیف رشادت‌های شهید برزگر گفت: من فرماندهان زیادی را در طول حدود ۲۷ ماه حضور در جبهه‌ها دیدم و حضورشان را درک کردم اما شهید برزگر را یک سر و گردن از دیگران بالاتر دریافتم.

وی در خصوص اهمیت دادن شهید برزگر به عبادت  گفت: او به رزمندگان توصیه می‌کرد نباید عبادت کردن، سبب زیرپا گذاشتن اصول و آموزه‌های نظامی شود و باید همه در کنار عبادت‌های فردی و جمعی، همواره برای رزم و دفاع آماده باشند.

دشتی ادامه داد: شهید برزگر تا زمان شهادت از جبهه‌ها دست نکشید تا در نهایت در راه روشن و آرمان بلند خویش به بالاترین درجه یعنی شهادت دست یافت.

آری در دامان سرسبز و پر مهر استان اردبیل سربازان و سرداران بزرگی همچون شاپور برزگرها تربیت یافته و برای ایران عزیز افتخارآفریده‌اند و امروز اگر به ظاهر، جای آنها خالی است، اما در واقع در دل‌های مردم جای دارند و ماندگار هستند و هر شهید، به منزله الگو و چراغ راهی فراروی جوانان و رهروان شهدا نورافشانی می‌کنند.

سردار شهید شاپور برزگر در ۲۲ آبان ماه سال ۱۳۳۶ در اردبیل به دنیا آمد و در دوران قبل از انقلاب اسلامی در حرکت‌های انقلابیِ استان اردبیل نقش موثری داشت. این سردار بصیر و شجاع پس از آغاز جنگ تحمیلی در عملیات‌های مختلفی حضور یافت و در نهایت در ۱۳ آبان سال ۱۳۶۲ در سمت مسئول محور لشکر ۳۱ عاشورا در منطقه عملیاتی پَنجْوِین سلیمانیه کردستان عراق به شهادت رسید.

در آذرماه سال گذشته، حکم سرتیپی سردار شهید «شاپور برزگر گلمغانی» از طرف فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی صادر و به خانواده وی ابلاغ شد و سردار سرتیپ دوم پاسدار غلام حسین محمدی اصل فرمانده سپاه حضرت عباس (ع) استان اردبیل، به همراه جمعی از فرماندهان و پیشکسوتان دفاع مقدس استان با حضور در منزل شهید برزگر ضمن ابلاغ این حکم، از صبر و ایثار آنان قدردانی کرد.

استان اردبیل با یک میلیون و ۲۸۰ هزار نفر جمعیت و ۱۲ شهرستان در شمال ایران واقع شده و سه هزار و ۴۰۰ شهید والامقام را به نظام اسلامی تقدیم کرده است.

مقالات مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا