تمایلی برای خرید نان ندارم تا تخلفات را نبینم/ مصرف گاز دهک‌های فقیر بیشتر ثروتمندان است

به گزارش خبرنگار اقتصادی کا 118، علی نصیری اقدام در دوازدهمین همایش سالانه «مرزهای دانش اقتصاد توسعه، تولید فناورانه به مثابه یگانه راه نجات ایران» به مناسبت ٢٢امین سالگرد درگذشت دکتر حسین عظیمی، اظهار داشت: حسب ترغیبی که آقای مومنی داشت، به این فکر کردم اگر از منظر کسانی که به توسعه فکر می‌کنند، برنامه ایجابی و نقد داشته باشیم، از این رو کاری را انجام دادم که دو بخش اصول و مبنایی این تفکر و بخش دیگر راهبردهای سیاست‌ها متشکل شده‌ است.

وی با بیان اینکه در این همایش روایتی درباره اصول و مبنایی تدوین برنامه اقتصادی برای توسعه ایران خواهم داشت، ادامه داد: در  بحث اصول و مبانی اولین نکته این است که مسائل اقتصادی ماهیتا اجتماعی هستند، البته نه اینکه دارای پیامدهای اجتماعی هستند بلکه ماهیتی در درون یک جامعه تولید می‌شوند و قابل حل و فصل هستند. اگر به این ماهیت اجتماعی مسائل توجه نکنیم، باید بدانیم که سیاست اقتصادی صرف به احتمال زیاد شکست می‌خورد. 

وی افزود: برای مثال در سیاست‌های کنترل جمعیت در ١٣٧٠ زنان و مردان داوطلبانه عقیم شدند اما امروز در شرایطی هستیم سگ‌های ولگرد را نمی‌توانیم عقیم کنیم و داد افراد حامی محیط زیست و حامی از حیوانات بلند می‌شود. 

این کارشناس اقتصادی با بیان اینکه باورهای اجتماعی در پذیرش سیاست‌ها موثر هستند، ادامه داد: در سال ١۴٠٠ سامانه‌ای برای هوشمندسازی نان راه اندازی شد که به جای اینکه قیمت نان را گران کنند مابه ازای تراکنش‌ها، مابه تفاوت قیمت تکلیفی و سود به نانوا پرداخت شود. ایده خلاقانه‌ای بود و به لحاظ تدریجی اجرا و در چند مرحله کامل شد و اطلاعاتی به دست آمده نشان داد که به خوبی مدیریت مصرف آرد جلو می رود اما  به تدریج موفقیت‌ها رنگ باخت چرا که پول نایلون و کنجد را به عنوان خرید نان در کارتخوان‌‌ها گنجاندند و مردم هم در اعمال خلاف نانوایان مشارکت داده شدند و وقتی  به این رویه اعتراض می‌کردیم مردم حاضر در صف نان به اعتراض ما، اعتراض می‌کردند. به همین دلیل هم بنده دیگر تمایلی برای خرید نان ندارم تا این تخلفات را نبینم. امروز خودم دوست ندارم نان بخریم تا این مسائل را نبینم.

اقدم نصیری افزود: اگر سیاست گذار ابعاد اجتماعی را در نظر نگیرد، آن سیاست به اجرا نمی‌رسد مثال دیگر آن مالیات و هوشمندسازی آن است که در پس آن سامانه مودیان راه اندازی شد و ایده قابل دفاع و مبتنی بر یافته‌های روز است، اما وقتی جامعه به درستی یا اشتباه گمان می‌کند مالیات زیادی پرداخت می‌کند این سامانه هم جواب نمی‌دهد در حالی که پرداخت مالیات در ایران از کشورهای همسطح پایین تر است.

وی گفت: هنگام اجرای یک سیاست، اگر ابعاد اجتماعی آن دیده نشود بهترین سیاست‌ها هم محکوم به شکست می‌شوند و باعث تخریب بیشتر نظام سیاست گذاری در اذهان عمومی خواهد شد.

نصیری اقدم اظهار داشت: موضوع دیگر مسأله محوری است، سوالی که مطرح می‌شود این است که در اجرای سیاست‌های مختلف آیا باید چرخ را دوباره ابداع کنیم؟ یادگیری خوب است اما این یادگیری باید ناظر بر مسأله باشد. وقتی درباره اقتصاد کلان حرف می زنم عده‌ای می‌گویند چرا این اظهاراتم در کتاب‌های مشهور نوشته نشده و وقتی می‌گویم نقدینگی تورم ایجاد می کند، می‌گویند این اظهارات برعکس اظهارات مطرح است، دلیل این نظرات هم تقلید است، مگر سایر کشورها در شرایط تحریمی ما به سر می‌برند که سیاست‌های آنها در کشورمان قابلیت اجرا داشته باشد. ما الان به علم اقتصادی نیاز داریم که نسبت به شرایط خودمان تعدیل شده و باید چهارچوبی را توسعه دهیم که برای سیاست‌گذاری خودمان راهگشا باشد. 

این کارشناس اقتصادی گفت: امروز درباره طبقه بندی اختصاص گاز صحبت می‌شود و می‌گویند برای مصرف گاز حد آستانه تعیین کنیم و از این محل ١۵٠ میلیارد دلار و یورو منابع ایجاد می‌شود که می‌توان آن را بین مردم توزیع کرد و مردم فقیر ثروتمند می‌شود و به یک کشور فوق العاده تبدیل می‌شویم.

وی تاکید کرد: اما داده‌ها نشان می‌دهند که مصرف گاز دهک فقیر بیشتر دهک ثروتمند است و این داده را در مصرف برق هم می‌بینیم و نتیجه اجرای آن طرح این می‌شود که به قبوض دهک‌های فقیر ماهانه ١.۵ تا ۵ میلیون تومان اضافه می‌شود.

این کارشناس اقتصادی افزود: خانه دهک‌های فقیر استاندارد نیست و پرت انرژی دارند و مصرف گاز برای گرمایش این خانه‌ها زیاد است آیا فقرا می‌توانند خانه خود را اصلاح کنند اگر این امکان را داشتند که در این خانه زندگی نمی کردند. در نهایت به کنتور گاز آهنربا وصل می‌کنند اگر کنتور هوشمند شوند نسبت به افزایش نرخ گاز اعتراضات شکل می‌گیرد.

انتهای پیام/