فرهنگ و هنر

کیومرث عباسی‌قصری دور از وطن ماند

مراسم تشییع پیکر کیومرث عباسی‌قصری، شاعر پیشکسوت و آیینی برگزار شد.

به گزارش کا 118 و به نقل از روابط عمومی حوزۀ هنری، مراسم تشییع پیکر کیومرث عباسی‌قصری، شاعر پیشکسوت و آیینی صبح امروز(30 مرداد) در حوزۀ هنری با حضور جمعی از شاعران و اهالی فرهنگ و هنر و عموم مردم برگزار شد.

علیرضا قزوه، حسین اسرافیلی، رضا اسماعیلی، بیژن ارژن، مصطفی محدثی‌خراسانی، حبیب احمدزاده، عباس محمدی، علی داوودی، میرشمس‌الدین فلاح هاشمی، امیرحسین شفیعی، حامد صلاحی، محمود حبیبی کسبی، میلاد عرفان‌پور، علی‌محمد مودب، محمدرضا ترکی، عباس سجادی و حسین قرایی و جمعی از اهالی فرهنگ و هنر در این مراسم حضور داشتند.

در ابتدا، عباس محمدی، شاعر و مدیر دفتر آفرینش‌های ادبی حوزۀ هنری ضمن تسلیت درگذشت قصری، گفت: مرحوم قصری به ‌قدر شعرهای بلندقامت و خوش‌مضمون و خوش‌پرداختش، قدر ندیده و شناخته نشد اما تاریخ قطعاً بخشی از این شعرها را با خودش همراه خواهد کرد و به آیندگان خواهد سپرد و نام ایشان ماندگار خواهد شد.

این شاعر با تأکید بر این‌که کیومرث عباسی‌قصری یکی از شعله‌های روشن شعر بلندمعنای زبان فارسی بود، افزود: استاد قصری شخصیتی بی‌حاشیه، آرام و با حُسن خلق و همیشه خندان و سر به‌زیر بود درحالی که شعرهای با مضمون بلند و سربلند داشت.

در ادامه، محمدرضا ترکی، شاعر و پژوهشگر ادبی درگذشت عباسی‌قصری را تسلیت گفت و با بیان اینکه او یک شاعر باشخصیت، فرهیخته و بزرگوار بود که باید درگذشت ایشان را به مردم گرامی قصرشیرین و استان کرمانشاه که در دفاع مقدس حماسه‌ها آفریدند، تسلیت گفت، اظهار کرد: واقعیت این است که ما مرگ را به‌عنوان یک حقیقت باور نداریم و نپذیرفته‌ایم و این موضوع در همه انسان‌ها مشترک است.

این پژوهشگر به وجود اندیشه‌های خیامی در ادبیات ایران و جهان اشاره کرد و با تأکید بر این‌که این مسئله نشان می‌دهد ما به مرگ معترضیم و نمی‌خواهیم آن را بپذیریم و خودمان را سزاوار مرگ و نیستی نمی‌دانیم، تصریح کرد: تا زمانی که مرگ گریبان ما را نگیرد ما همواره به مرگ مشکوک هستیم و در واقع به دروغ می‌گوییم که مرگ حق است و دلیل این غفلت انسان به‌خاطر امر فطری و علاقه ما به جاودانگی است.

ترکی با بیان این‌که قصری به‌خاطر گوشه‌گیری برگرفته از کرامت نفس به اندازه کافی شناخته نشده است، گفت: اهل شعر جایگاه قصری را می‌‎دانند؛ شعر مرحوم قصری شعر بسیار جدی و بسیار فاخر و عمیق با صبغۀ جدی شعر هندی است. او مأنوس با بیدل و صائب است و سخن فاخر را می‌پسندید. او شاعر دفاع مقدس بود و روایت ایشان از جنگ دست اول بود چون جنگ و مشکلات جنگ و حماسه‌ها را با چشم خودش دیده بود و شجاعت‌ها و حماسه‌ها را از نزدیک دیده بود و این مقوله را از رهگذر سریال و تلویزیون ندیده بود و روایت او از جنگ دست اول بود و شاعر اهل بیت علیهم السلام بود.

در بخش دیگر این مراسم رضا اسماعیلی پیام تسلیت غلامعلی حدادعادل، رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی را قرائت کرد و سپس بیژن ارژن، شاعر اظهار کرد: ایشان جدای از شعر فارسی، در بحث شعر کردی یکی از ماندگارترین اتفاقات زبان کردی است و تا زمانی که زبان کردی هست، شعر قصری نیز زنده خواهد بود.

این شاعر در ادامه شعری کردی را از کیومرث عباسی قصری قرائت کرد.

در پایان این مراسم، فرزند ارشد عباسی قصری با تأکید بر این‌که “یکی از ویژگی‌های پدرم مناعت طبع ایشان بود”، گفت: ما در خانواده نیز قدر ایشان را نمی‌دانستیم درحالی که پدر همواره نسبت به شعر و خانواده متعهد بود و این موضوع در اشعارشان وجود دارد.

او در ادامه توضیحاتی را دربارۀ علت محل تدفین مرحوم عباسی قصری شرح داد و با بیان این‌که ایشان راضی به زحمت اطرافیان نبود و دفن ایشان در تهران بخاطر همین موضوع است، اظهار کرد: همانطور که شاعران بزرگی همچون خیام دور از وطن هستند و قدرشان به اندازه کافی دانسته نشده است پدر ما نیز چنین شرایطی پیدا کرد و دور از وطن خواهند ماند.

انتهای پیام

مقالات مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا