کارگری

ادامه‌ی بلاتکلیفی در وضعیت کارخانه آرد کلوکز و نشاسته یاسوج

ادامه‌ی بلاتکلیفی در وضعیت کارخانه آرد کلوکز و نشاسته یاسوج

پس از گذشت چندین سال از بلاتکلیفی در وضعیت کارخانه «آرد کلوکز و نشاسته یاسوج» هنوز اقدام قاطعانه‌ای برای بازگشایی کامل آن از سوی مسئولان صورت نگرفته است.

منابع کارگری در یاسوج به خبرنگار کا 118 گفتند: کارخانه آرد یاسوج که در استان کهکیلویه و بویراحمد واقع شده با حداقل ظرفیت در حالی فعالیت می‌کند که وضعیت بخش‌های نشاسته، گلوکز، دکتوز و خوراک دام آن بعد از چندین سال هنوز مشخص نیست.

وی می‌افزاید: باتوجه به شرایط بد اشتغال در شهرستان یاسوج و اینکه شرکت آرد در صورت راه‌اندازی کامل می‌تواند یکی از منابع درآمدی و اشتغال دست‌کم ۳۰۰ کارگر به‌صورت مستقیم باشد، از مسئولان می‌خواهند برای تکمیل فعالیت این کارخانه، هرچه سریع‌تر اقدام کنند.

یکی از کارگران کارخانه آرد یاسوج در تشریح مشکلات این واحد تولیدی گفت: بخش آرد کارخانه با حداقل ظرفیت کار می‌کند. در عین حال دستگاه‌ها مستهلک شده‌اند ولی در صورت نوسازی و افزایش سهمیه با تمام توان به فعالیت ادامه می‌دهیم. ماشین آلات تولید نشاسته بعد از ۳۰ سال بلاتکلیفی از رده خارج شده‌اند.

طبق اظهارات وی؛ زمانی آرد این کارخانه جزو برند برتر و شناخته شده در کشور بوده و کارخانجات معتبر و بزرگ کشوری نیز مشتریان گلوکز این کارخانه بودند، اما حال با رکود این کارخانه، شرکت‌های دیگری در کشور جای آن را گرفته‌اند.

این کارگر درباره پیشینه کارخانه آرد یاسوج گفت: کارخانه آرد، نشاسته و گلوکز یاسوج در دهه ۷۰ به منظور رونق بخشیدن به صنعت کشاورزان استان کهگیلویه و بویراحمد از سوی سازمان اقتصادی کوثر راه‌اندازی شد. در سال‌های اول راه اندازی، این کارخانه توانست آرد مورد نیاز استان و استان‌های همجوار را تامین کند. حتی بخشی از کارخانه را برای تولید شیرینی‌جات اختصاص دادند و کار تا جایی پیش رفت که محصولاتش صادر می‌شد.

به گفته وی؛ روال کار به خوبی پیش می‌رفت تا اینکه در سال ۸۴ به خاطر شرایط اقتصادی و رکود، خط تولید متوقف و کارخانه تعطیل شد. بعد از مدتی تعطیلی، کارخانه با کمک مسئولین استانی و سازمان اقتصادی کوثر با ظرفیت محدود شروع به کار کرد و البته با این شرایط، حقوق و مزایای کارگران به سختی پرداخت می‌شد.

او در ادامه افزود: بعدهاعدم رعایت مسائل بهداشتی، آلودگی‌های میکروبی باعث تعطیلی بخش‌هایی از کارخانه شد و سوءمدیریت تا آنجا پیش رفت که ۳۳۰ کارگر سال ۸۶ به حدود ۴۰ کارگر در سال ۹۸ رسید و کارگران هر روز شاهد فرسوگی و مستهلک شدن ماشین‌آلات کارخانه بودند.

وی با ابراز تاسف از بی‌توجهی مسئولان وقت در حمایت از این کارخانه، افزود: متاسفانه پیگیری‌ها بی‌نتیجه باقی مانده و از آن موقع تاکنون ما کارگران در انتظار اقدام جدی دولت برای بازگشایی کامل کارخانه هستیم.

انتهای پیام/

مقالات مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا